* دلم می سوزد از این بی عدالتی های ....*
* دلم می گیرد از این بی فرهنگی ها و بی خردی ها...*
* خسته ام از این رفتار های دوگانه ، این تبعیض های بیشمار ، این دروغ های تلخ و این صداقت های پوچ....*
*خسته از رسانه ملی از ملیت رسانه از نقش رسانه در فرهنگ ملیتم و میلی بودن آن در برابر ملت ایران*
* خسته ام از اینکه حمایت های بیشمار مردم در حمایت از دکتر روحانی و دکتر عارف را بر نمی تابند*
*خسته ام از اینکه لنز های حسود دوربین های سیما نسبت به علاقه مردم به کاندید های اصلاح طلب چشم های خود را می بندند*
*خسته ام از اینکه باید بپذیریم مسابقانه عادلانه است ، سیما بی تعصب است و شرایط محیا تا به خیال خود مرا دل سرد کنند و میدان مبارزه سیاسی را ترک کنم تا با خیالی آسوده در مسابقه یک دونده یک برنده فاتح میدان بی رقیب باشند*
اما....
اما با تمام این بی عدالتی های ، با تمام این نگاه های خاص و نورچشمی با تمام اهرم های بی اساس فشار....باز هم در کنار دکتر حسن روحانی و دکتر محمد رضا عارف خواهیم ماند تا سایه اقتدارگرایان را با حضور بیشمار و میلیونی ملت شریف ایران بزدایم*
*اندکی صبر ، سحر نزدیک است*